məhsul — ə. 1) hasil olan, meydana gələn; 2) meyvə, taxıl və s.; 3) süd, yağ və b. ağartı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
güclü — sif. 1. Fiziki qüvvəsi çox olan, fiziki cəhətdən inkişaf etmiş; qüvvəli (insan və heyvan haqqında). Güclü adam. Güclü at. – Qollar güclü, qollar gərgin, ağır daşlar; Qaldırılır üfüqlərə. M. Müş.. <Sevinc:> Bu mübarizədə qalib çıxmaq üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhsuldar — sif. <ər. məhsul və fars. . . . dar> 1. Çox məhsul verən; məhsullu, münbit, bərəkətli. Məhsuldar torpaq. – Ucubucağı görünməyən . . məhsuldar çöllər yorulmadan və inadla çalışan insanlarla doludur. M. İ.. 2. Çox bar verən; gəlirli, xeyirli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
götürmək — f. 1. Əlinə almaq, əlinə alıb qaldırmaq. <Xanməmməd> yaşıl çuxasının qollarını çiyninə atıb, . . heç bir təklif olmadan süfrədən halva götürüb ağzına qoydu. Ç.. <Adil:> Təndirdən yenicə çıxmış isti çörəkləri götürüb alverə yollandım.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəlimli — sif. Artımlı, çox məhsul verən, gəlirli, bol. Bəziləri bu səslərdə ilin bolluğunu, gəlimli məhsul mahnısını oxuyardı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhsuldarlıq — is. Məhsul vermə qabiliyyəti, bol məhsul vermə. Kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsuldarlığı. Məhsuldarlıq planını yerinə yetirmək. – <Qocalar> məhsuldarlıqdan, əmək günlərindən söhbət açırlar. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toplanış — is. 1. Müəyyən bir iş görmək üçün bir yerə toplaşma, yığılma; toplantı. Nümayişə toplanış səhər saat 8 də olacaq. – Bu dirəyin ətrafı fəhlələrin toplanış yeridir. S. Rəh.. 2. Hər hansı bir təşkilat, kollektiv üzvlərinin yığıncağı. Hər axşam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
verim — is. Məhsul vermə qabiliyyəti; bərəkət, məhsul, səmərə. Bu inəyin verimi yaxşıdır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüksəkməhsullu — sif. Yüksək məhsul verən, bollu məhsul verən. Yüksəkməhsullu heyvandarlıq. Yüksəkməhsullu mal qara cinsləri. Yüksəkməhsullu bitkilər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zay — <ər. «zaye»dən> Heç, puç; tələf olmuş, korlanmış, puç olmuş, hədər olmuş. Öküzün taydı, işin zaydı. (Ata. sözü). Zay eləmək (etmək) – puç etmək, korlayıb heç eləmək. Göndər gəlsin Ələsgərin xələtin; Etmə əməyini zay, sarıköynək. A. Ə.. Nə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti